عشق مجنون

کجایی ای که دلم بی تو در تب و تاب است چه بس خیال پریشان به چشم بی خواب است به ساکنان سلامت خبر که خواهد برد که باز کشتی ما در میان غرقاب است بر آستان وفا سر نهاده ایم و هنوز اگر امید گشایش بود ازین باب است قدح ز هر که گرفتم به جز خمار نداشت مرید ساقی خویشم که باده اش ناب است مدار چشم امید از چراغدار سپهر سیاه گوشه ی زندان چه جای مهتاب است در آرزوی تو آخر به باد خواهد رفت چنین که جان پریشان سایه بی تاب است عشق مجنون...

عطر تو بوی بهاره چشماتم جاذبه دارهفکر کردی تازه رسیدم من یه قرنو با تو دیدمخوش به حالم تورو دارم وسط این همه آدم شدی یارممن که تنها کسیم که تورو یک ثانیه تنها نمیذارمآرامش آینده ی من گریه و خنده ی من تاج سر قلب منی عشق برازنده ی منمثلا محو تو باشم محو اون چشمای معصوم کافیه بگی تو گوشم یه دوست دارم آرومدیگه دردی نمیمونه چرا قلبت نگرونه خدا که عاشقمونه عشق مجنون...

لبخند تو در چشم من انگار شراب است...این شاعر عاشق...به همان،خنده خراب است.من عاشق عشقم...چه بسوزم...چه بسازم...عشق است...که هر کار کند... عین ثواب است...معشوق اگر...خون مرا ریخت...به حق ریخت...خون ریزی معشوق هم...از روی حساب است تب کردن تو...مردن من...هر دو بهانه ست..عشق است...که بین من و تو...در تب و تاب است... عشق مجنون...